معماری اسپانیایی با قدمتی نزدیک به 400 سال، از قرن ها پیش به سبک محبوبی در ساختمان سازی تبدیل شد. این سبک قبل از این که به خانه های معمولی برسد، سال ها مختص کلیساهای زیبا و زینتی بود که در اوایل دهه 1900 توسط مبلغان استعماری اسپانیا ساخته می شدند. برای همین اگرچه بسیاری از سازه ها دارای ویژگی های مشابه (مانند دیوارهای گچی سفید، کاشی های سقفی قرمز، پنجره های کوچک و تیرهای بدون پوشش) بودند، اما جزئیات تزئینی عموما توسط کشیش بنیان گذار انتخاب می شد. در مقالات قبلی درباره سنگ گرانیت مشکی و سنگ گرانیت نطنز صحبت کردیم و امروز می خواهیم درباره تاریخچه سبک اسپانیایی و ویژگی های آن توضیح دهیم.
تاریخچه معماری اسپانیایی
وقتی مهاجران اسپانیایی از سال 1600 تا اواسط دهه 1800 وارد قاره آمریکا شدند، روش های سنتی ساخت را از اسپانیا با خود آوردند. از آن جا که این شهرک نشینان خانه های خود را در مناطقی مانند فلوریدا ، کالیفرنیا و جنوب غربی( مکان هایی با آب و هوای مشابه اسپانیا ) بنا کردند ، توانستند از تکنیک های سنتی ساختمان سازی خود استفاده کنند. از آنجا که معماری اسپانیایی از فرهنگ مکزیکی و بومی در سراسر کشور الهام گرفته است ، تفاوت های چشمگیری در سبک خانه های سبک اسپانیایی در جنوب شرقی و جنوب غربی خواهید دید.
دوره استعمار اسپانیا در اواسط دهه 1800 به پایان رسید ، اما محبوبیت تکنیک ها و سبک های معماری اسپانیا پس از آن همچنان افزایش یافت.
عناصر ضروری معماری اسپانیا
همانطور که قبلاً ذکر شد ، بناهای اسپانیایی بر اساس تنظیمات تزئینی کشیش بنیان گذار، غالباً دارای ویژگی های متمایز بودند. با این حال تعدادی عنصر مشترک در ساختمان ها وجود دارد که در ادامه به توضیح آن ها می پردازیم.
دیوارهای گچی سفید
خشت نه تنها یک ماده ساختمانی عالی و در دسترس برای مهاجران اسپانیایی بود، بلکه ترکیب آن با گچ سفید محافظ خوبی برای روزهای گرم و آفتابی می ساخت. چرا که در طول روز، دیوارهای گچی ضخیم هوای خنک را حفظ می کنند و از فرار آن به بیرون جلوگیری می کنند و در شب ، هنگامی که دما کاهش می یابد، گرمای جمع شده در طول روز را وارد خانه می کنند.
کاشی های سقفی قرمز
کاشی سقف قرمز یکی دیگر از عناصر ساختمانی است که به دلیل دسترسی آسان استفاده شده و یکی از شناخته شده ترین ویژگی های معماری اسپانیا است. این کاشی های سفالی که به شکل نیمی از لوله درآمده اند ، قادر به جذب و نگهداری هوای خنک هستند. سقف ها به طور معمول پایین و کمی شیب دار بودند و لبه هایشان از خط سقف امتداد داشت.
راهروهای قوسی
در سبک اسپانیایی تخته های راهرو یا راهروهای سرپوشیده معمولاً دارای طاق نماهای تزئینی هستند. دیوارها عموماً خشتی بودند و با گچ به پایان می رسیدند، اما طاق نماها را می توان با انواع سنگ ، کاشی های دست ساز یا شیشه های موزاییک به پایان رساند.
علاوه بر ویژگی های ذکر شده استفاده از پنجره های کوچکی که شبیه گلبرگ بودند نیز در سبک اسپانیایی معمول بود.
معماری اسپانیایی در کجا یافت می شود؟
معماری اسپانیایی بسیاری از عناصر ساختمان سازی کلاسیک را در طول سال ها حفظ کرد و با تلفیق تأثیرات اسپانیا، مکزیک و فرهنگ های بومی، این معماری ساده و در عین حال زیبا، به گزینه ای محبوب در مناطق گرمسیر آمریکا بدل شد.
بسیاری از ساختمان های کلاسیک و مدرن اسپانیایی را در مناطقی از آمریکا که استعمارگران اسپانیایی در آن سکونت داشتند مانند کالیفرنیا و فلوریدا پیدا خواهید کرد. اگرچه بسیاری از خانه های سبک اسپانیایی دارای عناصر مشترک هستند، اما به دلیل تأثیرات فرهنگ های بومی و مصالح ساختمانی موجود، تفاوت های متمایزی در بین مناطق به چشم می خورد.
علاوه بر این خانه هایی که به سبک اسپانیایی و با خشت ساخته شده اند در شرایط رطوبت و سرما بسیار آسیب پذیرند؛ به همین دلیل بیشتر خانه های سبک اسپانیایی را در آب و هوای گرم و خشک می توان پیدا کرد.
در صورت علاقه می توانید در وبسایت ما درباره گرانیت فلیم مطالعه کنید.
امیدواریم که از خواندن این مطلب لذت برده باشید.
