|

معماری اسلامی

معماری اسلامی مسجد صورتی

معماری اسلامی یکی از مشهورترین سنت های ساختمانی در جهان است. این رویکرد متمایز که به خاطر رنگ های درخشان، الگوهای غنی و سایه های متقارن خود مشهور است، از قرن 7 در جهان اسلام محبوب بوده است.

در حالی که معماری اسلامی چندین سبک را در سراسر کشورها و قاره های گوناگون تشکیل می دهد ، در آن ویژگی های خاصی وجود دارد که در همه جهان یکسان است. شناخت این عناصر اساسی و همچنین درک گستردگی جغرافیایی معماری اسلامی، نکته کلیدی در درک این سبک هیجان انگیز بصری و قابل توجه تاریخی است. در مقالات قبلی درباره کاربرد سنگ در معماری داخلی و معماری مدرن صحبت کردیم. در این مقاله قصد داریم به طور ویژه به معماری اسلامی بپردازیم.

معماری اسلامی چیست؟

این سنت معماری عمدتا در دو مکان یافت می شود: کشورهای دارای اکثریت مسلمان و سرزمین هایی که در قرون وسطی توسط مسلمانان فتح شده اند. علاوه بر ایران و کشورهای عربی مانند الجزایر ، مصر و عراق، معماری اسلامی در مناطق اروپایی از جمله بخش هایی از اسپانیا ، پرتغال و ایتالیا نیز رواج دارد.

این سبک گرچه غالباً با مساجد اسلامی همراه است  اما این رویکرد به معماری در سایر بناها ، از کاخ ها و ساختمان های عمومی گرفته تا مقبره ها و قلعه ها نیز مشهود است. در ادامه درباره هر یک از عناصر متمایز معماری اسلامی توضیح خواهیم داد.

مناره

مناره یک سازه گلدسته ای یا برج مانند است که دارای پنجره های کوچک و یک راه پله محصور است. مناره یکی از قدیمی ترین عناصر معماری اسلامی است و در کنار بیشتر مساجد یافت می شود. کارکرد اصلی مناره این است که به موذن اجازه می دهد نمازگزاران را از یک نقطه مرتفع به نماز دعوت کند.

معماری اسلامی مسجد سلیمانیه

گنبد

مانند بسیاری از جنبش های پیشگام معماری (از جمله سبک های رنسانس بیزانس و ایتالیا ) معماران اسلامی نیز گنبدها را در طراحی های خود گنجانیده اند.

گنبد صخره ، زیارتگاهی در قرن 7 در اورشلیم ، اولین بنای اسلامی است که از این عنصر معماری بهره می برد. این ساختمان هشت ضلعی با الهام از نقشه های بیزانس با گنبدی چوبی در قرن 16 ساخته شده است. بر خلاف اکثر گنبدهای اسلامی  که بر روی تزیینات قرار دارند،این گنبد بر روی طبلی قرار دارد که توسط 16 پایه و ستون پشتیبانی می شود.

 آویزها سازه های مخروطی هستند که اجازه می دهند یک پایه مدور برای گنبد گرد یا بیضوی روی یک چهارگوش قرار گیرد. در معماری اسلامی ، آویزها اغلب با کاشی یا مقرنس ، مثل نوعی دکور مجسمه سازی تزئین می شوند.

مقرنس

مقرنس ها به دلیل ترکیب مجسمه سازی و زیبایی ظاهری الگو اغلب با استالاکتیت یا لانه زنبوری مقایسه می شوند. این تزئین بی نظیر علاوه بر گنبدها و آویزها ، طاق ها را نیز تزئین می کند و در نهایت در سقف های تک رنگ و مجسمه ای که با کاشی های اطراف تضاد دارند، به اوج  زیبایی می رسد.

قوس (کمان)

یکی دیگر از ابزارهای اصلی معماری اسلامی طاق است. قوس های اسلامی که هم در ورودی ها و هم در فضای داخلی مشهود هستند ، به سه سبک اصلی تقسیم بندی می شوند: نوک تیز ، نگین دار ، نعل اسب.

طاق نوک تیز دارای یک طرح گرد با یک راس مخروطی است. این نوع قوس در نهایت به عنصر مهم معماری گوتیک تبدیل شد.

قوس نگین دار شبیه قوس نوک تیز است. با این حال ، نقطه بالای آن از دو خط s شکل تشکیل شده است ، که در نهایت با یک سایه نازک تر به اوج می رسد.

قوس نعل اسبی با معماری موریش مرتبط است. از آنجا که تاج آن می تواند گرد و یا نوک تیز باشد ، این نوع ساختار با تعریض و باریک شدن کناره های آن تعریف می شود.

معماری اسلامی

جزئیات تزئینی

عنصر نهایی معماری اسلامی توجه به جزئیات زینتی است. این رویکرد فاخر برای تزئینات که اغلب به فضای داخلی اختصاص داده می شود، شامل کاشی هایی مانند جواهرات است که در موزاییک های هندسی، آجرکاری های طرح دار و سنگ های کالیدوسکوپی و تزئینات خوش نویسی نفیس قرار گرفته اند.

این تزئینات چشم نواز ، همراه با گنبدهای با بنای یادبود ، طاق نمای جذاب مقرنس و طاق های متمایز ، طبیعت متعالی ساختمان های اسلامی را به نمایش می گذارند.

در صورت علاقه برای کسب اطلاعات بیشتر درباره سنگ گرانیت نطنز و کارخانه سنگ سروش می توانید به بخش مقالات ما مراجعه نمایید. امیدواریم از خواندن این مطلب لذت برده باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *