معماری تئودور (Tudor) یک سبک عجیب و غریب اما در عین حال باشکوه ساختمانی است که از دوران تئودور از انگلستان سرچشمه گرفته است. از سال 1485 تا 1558 ، صنعتگران با ترکیبی از عناصر طراحی رنسانس و گوتیک ، خانه های پیچیده ای با دو رنگ ساختند. این سبک انتقالی همچنان در روستاهای سراسر انگلستان ظاهر می شد تا اینکه معماری الیزابت در سال 1558 همه جا را فرا گرفت. سرانجام معماری تئودور از بین رفت اما بعد از قرن ها این سبک طراحی دوباره متولد شد.
معماری Tudor Revival کمتر از برخی دیگر از سبک های معماری آمریکایی رایج است ، اما جذابیت غیر قابل تردید آن باعث می شود مورد علاقه طرفداران قرار گیرد. احیای مجدد این سبک طراحی از دهه 1890 آغاز شد و تا دهه 1940 ادامه داشت. اکثر خانه های Tudor Revival در شمال آمریکا واقع شده اند زیرا نمای آنها برای آب و هوای سرد بسیار مناسب است. در این مقاله به ویژگی های این سبک و متریال های مورد استفاده در آن پرداخته می شود.
چگونه یک خانه به سبک تئودور را تشخیص دهیم؟
برخی از ویژگی های غیرمعمول و در عین حال قابل توجه ، شناسایی یک خانه به سبک تئودور را آسان تر می کند. این عناصر اساسی می تواند به شما کمک کند خانه ای به سبک تئودور را از دیگر بناها متمایز کنید:
جزئیات چوبی
متداول ترین ویژگی طراحی خانه های به سبک تئودور جزئیات نیمه چوبی است. این تیرهای بلند معمولاً به صورت عمودی قرار می گیرند و کاملاً تزئینی هستند. یک گچ یا سنگ به رنگ روشن ، شکاف های بین الوارها را پر کرده و نمای بیرونی دو رنگ ایجاد می کند.
آجر قرمز رنگ
بسیاری از خانه های احیای تئودور کاملاً از آجر به رنگ قرمز ساخته شده اند ، که برخی از جزئیات دو رنگ را که مشخصه معماری اصلی تئودور در انگلیس است ، از بین برد. جزئیات آجر به طور کلی در اطراف پنجره ها ، دودکش ها و ورودی ها بسیار آراسته است.
شیروانی
این خانه ها دارای چندین شیروانی جلویی هستند که غالباً دارای الگوهای پیچیده و نامتقارن هستند. هر شیروانی دارای خطوط سقفی شیب دار است که گاهی اوقات از بالاترین ارتفاع خانه تا فقط 3 متر از زمین گسترش می یابد.
پنجره های بلند
پنجره های بلند و مستطیلی اغلب به صورت خوشه ای قرار می گیرند. همچنین ممکن است پنجره های اوریلی یا خلیجی با چندین شیشه در هر دو طبقه از خانه پیدا کنید.
درب های برجسته
معمولاً یک درب ورودی برجسته وجود دارد که در مرکز خانه نیست. ممکن است درها دارای قوس یا جزئیات بتنی تزئینی باشند تا از سایر نمای خانه متمایز باشد.
چیدمان های پیچیده و سفارشی
پس از انقلاب صنعتی ، خانه ها سریع تر و مقرون به صرفه تر از همیشه ساخته می شدند. به عنوان مثال ، چهارگوشه آمریکایی از سبک های محبوب طراحی بود زیرا ردپای متقارن آن بسیار کاربردی بود و به راحتی با قسمتهای گوناگون شهر تناسب پیدا می کرد. برعکس ، هیچ چیز معمولی در خانه ای به سبک Tudor Revival وجود ندارد. آنها طرح های پیچیده و اغلب سفارشی داشتند که در قسمت های بزرگتر بهترین عملکرد را داشت. پلان طبقه ها باید به گونه ای شکل می گرفت که با نمای بیرونی خانه تناسب داشته باشد. به همین دلیل ، ساخت این خانه ها گران تر بود و در حومه شهرهای مشهورتر یافت می شد.
متریال های رایج در سبک تئودور
سازندگان از ترکیبی از مواد مانند آجر ، گچ و چوب برای نمای بیرونی خانه های سبک تئودور استفاده می کردند. دودکش ها ، پنجره ها و درها با برخی از آجرها و تنوع فینیشینگ های سنگ کار شده است.
سازندگان فضاهای داخلی را با جزئیات چوب تیره در کف ، دیوارها و سقف ها برجسته می کنند. همچنین دیوارهای گچی و کاشی های چینی را در سرتاسر فضاهای پیدا خواهید کرد.
جنگ جهانی دوم و پایان معماری تئودور
این سبک پیچیده خانه سازی سرانجام به خاطر جنگ جهانی دوم از مد خارج شد. اگر از محله ای قدیمی در حومه شهر عبور کنید ، تعیین خیابانی که قبل از جنگ جهانی دوم یا بعد از آن ساخته شده آسان خواهد بود. قبل از جنگ ، شما تئودورهای آجری زیادی پیدا می کردید. پس از جنگ جهانی دوم ، بودجه های محدودی وجود داشت که سبک ساده تری از زندگی را می طلبید. در دهه 1950 خانه های سبک تئودور با خانه های کارآمد و ساده به سبک کیپ کد جایگزین شدند.
به طور خلاصه ، معماری Tudor Revival گستر شده همان خانه های Tudor است که در قرون 15 و 16 در انگلستان یافت شده است. در ایالات متحده ، این سبک از سالهای 1890 تا دهه 1940 در حومه شهرهای برجسته ساخته شده است. قسمت بیرونی ترکیبی از رنگ های سبک تر دیوار است که با جزئیات عمودی نیمه چوب برجسته شده است. چندین شیروانی تند و یک ردپای نامتقارن هم وجود دارد که مشخصه این سبک است.
با مراجعه به بخش مقالات ما می توانید درباره تاریخچه گرانیت مشکی و سنگ گرانیت نطنز اطلاعات مفیدی کسب کنید. امیدواریم از خواندن این مقاله لذت برده باشید.
