طراحی مدرن با این تفکر همراه بود که فرم باید از عملکرد پیروی کند. معماران مدرن بیش از آن که به فکر زیبایی باشند، به چگونگی زندگی انسان اهمیت می دادند. معماری مدرن از تزئینات اضافه دوری می کند و بسیار خلاقانه ، تجربی و مینی مال است. در این مقاله قصد داریم نگاهی به تاریخچه معماری مدرن و مهم ترین ویژگی های آن بیندازیم.
معماری مدرن چیست؟
معماری مدرن نوعی از ساختمان سازی است که بر کارکرد و سادگی فرم ( در مقابل تزئینات) تأکید دارد. به عبارت دیگر، زیبایی این طراحی در دور شدن از پیچیدگی ها و تزئینات سبک هایی مانند کویین آن، ویکتوریایی یا گوتیک است. طراحی مدرن معمولاً شامل خطوط تیز و تمیز است.
برای مثال تنها در امریکا چندین سبک از معماری مدرن وجود دارد. از 1930 تا 1970 میلادی، گرایش هایی مانند اکسپرسیونیسم ، کانستراکتیویسم و مدرن قرن میانه به وجود آمدند.
تاریخچه معماری مدرن
جنبش مدرن یک جنبش کوتاه مدت نیست و چندین سبک فرعی را در بر می گیرد که تقریباً 60 سال طول می کشد. به همین دلیل، تعیین دقیق یک نقطه شروع برای این سبک کار دشواری است. برای برخی ، این معماری شامل سبک های انتقالی مانند جنبش های Art Deco و Arts and Crafts است. از نظر عده ای دیگر، سبک های قبلی الهام بخش شفافیت در معماری مدرن نیمه قرن بودند.
معماری مدرن زمانی پدید آمد که صنعت کارهای دستی جای خود را به صنعتی سازی ماشینی می داد. همان طور که بیان شد تولد طراحی مدرن با این تفکر همراه بود که فرم باید از عملکرد پیروی کند. این ایده با معماری لوئیس سالیوان آغاز شد که ساختمان هایی را برای نمایشگاه جهانی شیکاگو در سال 1893 طراحی کرد و مانند پایه ای برای معماران مدرن شد. از دیگر پیشگامان محبوب معماری مدرن می توان به فرانک لوید رایت ، استاتلیشس باهاوس ، لودویگ میس ون در روه و لوکوربوزیه اشاره کرد.
زیبایی شناسی در معماری مدرن
زیبایی شناسی طراحی مدرن در دهه 1930 کاملاً در جریان بود و به مدرنیسم بین المللی یا سبک بین المللی معروف شد. این زیبایی شناسی طراحی پس از نمایشگاه معماری توسط فیلیپ جانسون در سال 1932 حاصل شد. به طور کلی، مشهورترین نمونه های معماری مدرن تقریباً در اواسط قرن 20 پایان می یابد اما این سبک طراحی همچنان تا اواخر قرن 20 ساختمان ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
ویژگی های اصلی معماری مدرن
از آنجا که معماری مدرن چندین سبک را در بر می گیرد چندین ویژگی مشخص وجود دارد. اینها برخی از ویژگی های کلیدی و رایج تر است که در اشکال مختلف دیده می شود.
خطوط تمیز و مینی مال : این خطوط فاقد تزئینات اضافی هستند و بافتی صاف دارند.
پیش آمدگی های عریض سقف: چندین خانه مدرن بر سازه های کم و افقی با برآمدگی های بزرگ سقف تأکید دارند.
دیوارهای شیشه ای و پنجره های بزرگ: در خانه های مدرن استفاده ای بسیار سخاوتمندانه از شیشه را پیدا خواهید کرد که مقدار قابل توجهی از نور طبیعی را به داخل می رساند.
پلان های باز و کاملاً مشخص برای کف: از آنجا که معماری مدرن بیشتر از شکل ظاهری، عملکرد را مورد توجه قرار داده است ، معماران سعی کردند طبقه ها بزرگ و شامل فضای غذاخوری و زندگی باشند که به یکدیگر سرازیر می شوند.
مصالح ساختمانی مدرن و سنتی: برخی از مواد رایج در خانه های مدرن شامل فولاد، بلوک بتونی، آهن و شیشه است. مصالح ساختمانی مرسوم تری مانند چوب، آجر و انواع سنگ به روش های ساده تری برای نشان دادن زیبایی طبیعی خود مورد استفاده قرار می گیرند.
رابطه با محیط بیرون: در معماری مدرن درباره موقعیت ساختمان ها و چگونگی ارتباط آن ها با چشم انداز طبیعی اطراف بسیار فکر می شود.
طرح های نامتقارن: معماران مدرن با اشکال بزرگ، صاف و ترکیبات نامتقارن بازی می کردند که به صورت کاملاً تمیز و بدون تزئینات اضافی طراحی شده بودند.
سخن پایانی
پیش از این درباره کاربرد سنگ در معماری صحبت کرده بودیم و همان طور که می دانید یکی از متریال های مورد استفاده در معماری مدرن سنگ گرانیت مشکی است. گرانیت های مشکی کارخانه سنگ سروش از معادن شفق و لاگهر نطنز استخراج می شوند.کاربرد سنگ در معماری داخلی و همچنین نمای ساختمان ها بسیار گسترده است و معماران امروزی علاقه زیادی به استفاده از این متریال ارزشمند دارند.
امیدواریم که از خواندن این مطلب لذت برده باشید.
